Dicht
Laatst schreef ik over rozetten die we aan het museum willen schenken. Onze planning maken we zo dat we ook naar het museum kunnen voor we gaan inkopen. Daar aangekomen is het museum gesloten dus gaan de rozetten weer mee terug naar Nederland. Binnenkort maar weer een poging wagen.

Tassendrager
Bij een kraam op de markt ligt een oud zakje met iets erin. Ik open het zakje en zie rolletjes met tekst. 'Madame, wat zijn dit voor rolletjes?' 'Voor de toiletrol zegt ze'. Vol twijfel kijk ik haar aan maar koop ze toch. Thuis ga ik het uitzoeken. Het zijn kartonnen rolletjes met haakjes. Op het rolletje staat een reclame tekst. Vroeger pakte men de spullen in met papier, daar kwam een touwtje om. Om het touwtje deed men de haakjes met het rolletje. Zo had je een tassendrager. Dit was de voorloper van de draagtas.

Feestje
Als je langs de kramen op de brocante markt loopt, zie je regelmatig bakken zoutjes, chips en zelf gebakken cakes liggen. De verkopers maken van zo'n dag een feestje met de buren. Tafels en stoelen achter de kraam, muziekje op en ze starten met koffie en croissant of zelfgemaakte cake. Tegen twaalf uur komen de zoutjes, chips en de wijnfles tevoorschijn. Met de lunch zien we frietjes met worst - wat ze bestellen bij de dorps grill - voorbij komen. Tijdens het rondlopen ruik je al vroeg het opstoken van de grill. Er is vaak ook een tent met tafels waar je kan zitten om wat te nuttigen. Soms kopen we thee als dat er is, want meestal is er alleen koffie. Zo steunen we de dorpskas. Dat is het moment om te zien wat een gebeurtenis zo'n marktdag toch altijd weer is want de rest van het jaar zijn het over het algemeen slaperige dorpjes. Het is een grote organisatie en helpen er veel dorpsbewoners als vrijwilligers zodat het een feestelijke succesvolle dag gaat worden. En waar ze een jaar over napraten. Met de lunch laten we de (bleke) friet voor wat het is en nemen zeker geen (vaak zwart geblakerde) worst maar kiezen voor een knapperige baguette fromage.

Nat
Het is net als bij ons erg nat in Frankrijk (geweest). Je ziet het overal. We parkeren nog weleens op een daarvoor geschikt gemaakt weiland bij de markt. Maar dat ging deze keer niet, het was te nat. Dus stonden er rijen auto's langs de weg. Dat betekent ook weer meer lopen. Gelukkig waren de meeste markten op de weg in het dorp dus hadden we geen natte voeten en kon de steekwagen lekker doorrollen met de nieuwe aankopen.

Groente, kaas of fruit
Je ziet steeds vaker op de rommelmarkt een kraam met aardbeien, asperges, tomaten, kaas, honing of artisjokken staan. Een genot om naar te kijken hoe ze dat etaleren. Je krijgt er trek van. Schijnbaar loopt dat goed tussen de brocante, want we zien steeds meer gezond lekkers. Soms mag je een stukje aardbei, kaas of tomaat proeven. Ik weet niet of het aan ons ligt, maar het lijkt hier altijd smaakvoller. Op de laatste inkoopdag nemen we vaak wat mee naar huis zodat we nog kunnen nagenieten.

Een jaar sparen
Op de laatste markt staat een echtpaar met heel veel stoere brocante. Binnen een paar minuten heb ik een partij spullen bij elkaar gezet. Voor ik iets kan vragen zegt de man, 'Marchand?' (handelaar). Ik knik ja en zeg, 'vorig jaar heb ik ook bij u gekocht'. 'Op welke markt staat u nog meer?' Ik zou wel meer bij ze willen kopen omdat ze leuke brocante hebben staan. Deze keer ook werkbanken en meubels, maar er is geen plek meer in de bus, we laten het staan. 'Madame, ik spaar een jaar lang handel alleen voor deze markt, gewoon voor de lol'. J.P pakt de steekwagen en zet deze vol met de aankopen. Ik krijg een hand en hij zegt, 'we gaan weer een jaar handel opsparen, tot volgend jaar'. Dit dorp schrijf ik op in de agenda en zorg volgend jaar dat ik er als eerste ben met een lege bus.

Na wat schuiven met de spullen, kon alles in de bus. Met de gekochte tomaten, kaas, vers stokbrood en brocante is het weer tijd om naar Nederland te gaan. De nieuwe aanwinsten staan inmiddels in de winkel. En van het lekkers hebben we genoten.

Au revoir, J.P en Marieke - Baret brocante en route - Column nr: 31 - Juni 2024