Niet te koop.

In een loods ziet J.P op een rek een artikel staan en wijst het me aan. Aan een medewerker vraagt hij de prijs. 'Non-monsieur, dat artikel is niet te koop'. We kijken verder wat wel te koop is en gaan beide een kant op. Als ik naar de kassa loop zie ik J.P met een big smile staan. Na het betalen vertelt hij enthousiast, 'ik stond nogmaals bij het artikel wat niet te koop was te kijken. Toen kwam er een man bij staan en vroeg aan een andere medewerker de prijs. Die noemde een bedrag maar de man vond het te duur. Toen zei ik dat ik het wel graag wilde kopen. Dus we hebben het toch'.

Macarons
Als ik de supermarkt in loop zie ik in de hal een vitrine vol verschillende smaken macarons. Terwijl de verkoopster in gesprek was met een klant, kon ik snel even een foto maken. Wat zien ze er toch lekker smaakvol uit in al die kleuren. Er lagen er zoveel dat ik niet eens zou kunnen kiezen. Dat hoefde gelukkig niet want ik kwam voor hele andere dingen en liep snel door. Al dat lekkers in dit Franse land, ik zou er een bus mee kunnen vullen.

Gezond eten
Als we onderweg zijn, schiet het gezonde eten er nogal eens bij in. Elke keer uit eten doen we niet. Toch proberen we op te letten met wat we maken of kopen aan eten. Een stokbroodje gezond vinden we heerlijk en dat is makkelijk te maken. Appels en bananen eten we tussen de ritten door. Gelukkig vinden we bij de bakker altijd genoeg lekkers met fruit in de vitrine. Ik koop twee heerlijke tartelettes met bessen. Na het nuttigen zei ik tegen J.P, 'zo hebben we toch onze fruitshot gehad deze dag'.

Kerkje
Onze navigatie stuurt ons soms naar plekken waarvan je denkt, hier naartoe rijden voor de markt? Maar daardoor komen we wel van alles tegen zoals een schattig okergeel klein kerkje. J.P stopt aan de kant zodat we even kunnen kijken. Als we weg willen rijden, slipt de bus. Deze staat rechts in de modder. Dit was niet de eerste keer dit jaar want we zijn er al eens uitgesleept met een tractor van de boer. Ojee, het zal toch niet weer... we moeten toch echt door naar de markt. Alleen al omdat de dagen korter worden en het eerder donker wordt. J.P bleef rustig en het lukte hem gelukkig om eruit te komen. Opgelucht kunnen we door naar de volgende markt.

Niks
Na tien minuten rondrijden in het dorp konden we eindelijk de bus parkeren. Even een stukje lopen en dan zijn we op de grote markt met mooie handel. Meteen is het raak en zie ik een ijzeren plukmand, een wasmand, blauwe spuitfles, op de grond staan vijf grespotten, een emaille straatnaambord, bistrostoelen.... zoveel moois. We vragen overal de prijzen maar kopen niks. Onbetaalbaar! Hoe kan dan nou? Ineens valt het kwartje. Een paar jaar geleden waren we hier ook en hebben we niks gekocht. Toen was het ook te duur. Toch lopen we alles af, je weet nooit of er toch iets staat wat we kunnen kopen. Maar helaas is deze rommelmarkt met kinderspeelgoed, kleding, troep, brocante en antiek te duur voor onze shop en gaan we met lege handen terug naar de bus. Daar schrijf ik meteen in een notitieschrift achter de plaatsnaam en groot kruis.
 
Laatste markt
De laatste markt is binnen in een sportzaaltje. Bij de ingang kan je koffie kopen met verse cakes of taart gemaakt door de dames uit het dorp. Ik ben niet zo van de kleine zaaltjes struinen maar later in het jaar is dit een goede plek om droog te staan en er is verlichting. Het is er veel te warm, te druk en je kunt amper lopen. Overal staat wel wat. Met je boodschappentas erdoor lopen is levensgevaarlijk maar je moet wat. Dus voorzichtig wanen we ons door de spullen. Er staat een man met oude witte kerstboom knijpers. Ze gaan per stuk en ik wil ze allemaal. Hij staat erbij te kijken en ik vraag de prijs. Omdat ik eigenlijk klaar was met al het geduw om me heen, geef ik hem geld en zeg, laat de rest maar zitten. Ik wilde echt weg hier en had geen zin om op het wisselgeld te wachten. Met toch een paar spullen was ik blij dat ik naar buiten kon, de frisse lucht. Als we buiten zijn, staan de koeien nieuwsgierig naar ons te kijken. Geef mij maar de buitenmarkten, lekker struinen in de buitenlucht en meer ruimte.

Boulanger
'J.P, bochtje omrijden'? 'Tuurlijk schat' en geeft me een knipoog. Er is niets fijner dan thuiskomen met brood en taart van onze favoriete bakker. Als we ze begroeten zijn ze blij ons weer te zien. 'Goed ingekocht madame'? Terwijl we praten is madame een zak aan het vullen met croissants. Ik wijs naar een maisbrood, baguette, pain en eclairs. Het gaat allemaal mee. Dan legt ze er de zak met croissants bij. Ze zegt, 'gratis van ons voor onderweg'. 'U moet nog zo ver rijden en dan heeft u wat te eten'. Met een groet en handkus nemen we afscheid, wetende dat dit de laatste keer dit jaar was dat we op inkoop waren. Gelukkig kunnen we de komende weken genieten van Frans brood uit de vriezer. Tevens hebben we een grote voorraad handel gespaard zodat we de komende weken de shop kunnen vullen en dat geeft rust.


De feestdagen
De winkel is beide kerstdagen gesloten.
De winkel is oudejaarsdag en nieuwjaarsdag gesloten.

Au revoir, J.P en Marieke - Baret Brocante 'en route'
Column nr 36 - November 2024